Trump opiera swoją decyzję na wielu fałszywych przesłankach. Twierdzi między innymi, że porozumienie można renegocjować, choć UNFCCC i inne państwa będące jego stronami już mu opowiedziały, że to niemożliwe. Twierdzi, że USA przestaną wdrażać porozumienie, ale zapomina, że znaczna część zobowiązań jest tylko wzmocnieniem tych już istniejących w związku z Ramową konwencją Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, której stroną USA pozostaną. Wyjście z Porozumienia nie ożywi też upadającego sektora węglowego w USA, ponieważ główną tego procesu są zmiany na rynku energii. A przede wszystkim Porozumienie nie jest wobec USA w żaden sposób niesprawiedliwe, przeciwnie, jego ostateczny kształt wynika w dużym stopniu z wpływu Stanów Zjednoczonych na przebieg negocjacji.

 

Amerykańskie przedsiębiorstwa oraz stany i miasta deklarują realizację celu Stanów Zjednoczonych i mają szanse zrealizować nawet 2/3 amerykańskich zobowiązań. Należy jednak pamiętać, że przyjęte 26-28% do 2025 w porównaniu z 2005 to zdecydowanie za mało w stosunku do poziomu odpowiedzialności USA za globalne emisje i w kontekście konieczności zatrzymania wzrostu globalnej średniej temperatury na poziomie 1.5 °C.

 

USA powinny robić teraz więcej, a nie mniej. To samo dotyczy praktycznie wszystkich innych państw, w tym krajów członkowskich Unii Europejskiej. Kiedy nasi krajowi przywódcy będą chcieli wykorzystać decyzję Trumpa jako wymówkę dla swojego braku ambicji, powinni pamiętać, że w Europie, w tym w Polsce, większość społeczeństwa r oczekuje od nich

więcej działań na rzecz ochrony klimatu, a nie mniej - momentuje Urszula Stefanowicz, ekspert Koalicji Klimatycznej.