Jeśli rafy znikną, to powszechnie spożywane gatunki graników i okoniokształtnych może pozostać jedynie wspomnieniem. Znacznie trudniejszy będzie także dostęp do ostryg i małży jadalnych, które są składnikiem diety wielu ludzi.

"Ryby staną się dobrem luksusowym. Już teraz około miliarda ludzi cierpi głód, a zniknięcie raf koralowych jedynie nasili ten problem" – uważa Cassandra deYoung z Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa.

Rafy koralowe są częścią oceanicznego łańcucha pokarmowego. Blisko połowa ryb żyjących w oceanach korzysta z ich dobrodziejstwa. Życie setek milionów ludzi na całym globie - a według niektórych szacunków 1 miliard w samej Azji – jest uzależnione od raf koralowych.

Eksperci ostrzegają, że jeśli rafy znikną w regiony najbardziej od nich zależne zawita głód, bieda i niestabilność polityczna. "W niektórych przypadkach zagrożona będzie egzystencja całych narodów" – powiedział Carl Gustaf Lundin z Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i jej Zasobów.

Naukowcy w licznych pracach badawczych prognozują, że rafy koralowe zmierzają ku wyginięciu, głównie z powodu globalnego ocieplenia i zanieczyszczeń, ale także z powodu szkód wywołanych odłowami przy dnie morskim oraz międzynarodowym handlem biżuterią i pamiątkami z koralowców.

Przynajmniej 19 proc. światowego dziedzictwa raf koralowych już zniknęło, w tym 50 proc. raf w regionie Karaibów. Kolejne 15 proc. może wymrzeć w ciągu najbliższych 20 lat - podaje amerykańska Narodowa Służba Oceaniczna i Meteorologiczna. Prof. Kent Carpenter z Uniwersytetu Old Dominion ostrzega, że jeśli nie spadnie tempo globalnego ocieplenia, to koralowce mogą całkowicie zniknąć z powierzchni naszej planety w ciągu 100 lat.

Egzotyczne, kolorowe rafy koralowe nie są pozbawionymi życia skałami, są istotami żyjącymi, funkcjonującymi m.in. dzięki wapniowo-węglanowym szkieletom. Kiedy zwierzęta umierają, te skaliste struktury ulegają erozji, pozbawiając ryby schronienia i pokarmu.

Zdaniem ekspertów rafom pomogłoby: zmniejszenie ilości emisji dwutlenku węgla, co powstrzymałoby rosnące temperatury wody, zakwaszenie wody, wprowadzenie limitów połowowych, a także kontrola rozwoju gospodarczego u wybrzeży oraz zanieczyszczeń.