Jak donosi organizacja Abolition 2000 – Global Network to Eliminate Nuclear Weapons, na pierwszą połowę 2012 r. w Azji, Europie i USA zaplanowano cykl wydarzeń promujących świat wolny od energii atomowej i broni jądrowej.

Styczeń

Pierwsze wydarzenie to zakończona właśnie Światowa Konferencja na rzecz Świata Wolnego od Energii Atomowej (14-15 stycznia 2012). Była ona współorganizowana przez: Citizens' Nuclear Information Center (Centrum Obywatelskiej Informacji Atomowej), japoński oddział Friends of the Earth (FoE), Green Action, japoński oddział Greenpeace, Institute for Sustainable Energy Policies (Instytut Zrównoważonej Polityki Energetycnej) i Peace Boat. Pełna relacja na stronie: www.npfree.jp/english/.

Uczestnicy dzielili się swoimi doświadczeniami na następujących warsztatach: Fukushima – pogłębianie wiedzy o tym, co dziś dzieje się w Fukushimie; odnawialne źródła energii – rozwijanie alternatywnych źródeł energii odnawialnej jest realne i możliwe; odejście od energii jądrowej – realistyczne scenariusze całkowitego odejścia od energii atomowej; światowi Hibakusha (jap. "ludzie dotknięci eksplozją") – o negatywnych skutkach promieniowania.

Luty

Na 24-26 lutego zaplanowano coroczne spotkanie Global Network Against Weapons and Nuclear Power in Space na wyspie Czedżu w Korei Południowej. Będzie ono poprzedzone konferencją i akcją protestacyjną na Hawajach (18-22 lutego).

Miejsce spotkania i konferencji jest znaczące. Wioska Gangjeong na wyspie Czedżu protestuje przeciw budowie na jej terenie bazy marynarki wojennej, w której miałyby stacjonować niszczyciele Aegis, wyposażone w system obrony antybalistycznej, oraz lotniskowce. Morski system antybalistyczny Aegis jest testowany na wyspie Kauai na Hawajach – mówi Bruce Gagnon, koordynator sieci.

Marzec

1 marca obchodzony jest Nuclear Free and Independent Pacific Day (Bikini Day), upamiętniający rocznicę detonacji największej amerykańskiej bomby wodorowej „Bravo" na atolu Bikini w 1954 r. Eksplozja wyrwała krater o głębokości większej niż 60 m i szerokości około 1,5 km, stopiła ogromną ilość korali, które zostały wchłonięte do atmosfery wraz ze znaczną ilością wody morskiej. Opad promieniotwórczy spowodował znaczne zanieczyszczenia na Pacyfiku.

Cząsteczki pyłu promieniotwórczego opadły w odległości ponad 150 km, na atolu Rongelap, a radioaktywna mgła pojawiła się 480 km dalej, na atolu Utirik. Poziom promieniowania podniósł się niebezpiecznie także na zamieszkanych atolach Rongerik, Ujelang i Likiep. Marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych dopiero trzy dni po wybuchu wysłała statki, by ewakuować mieszkańców atoli Rongelap i Utirik. Mieszkańcy Wysp Marshalla i innych rejonów Pacyfiku posłużyli jako króliki doświadczalne w obrzydliwym rasistowskim eksperymencie na rzecz rozwoju broni jądrowej.

Dlatego właśnie organizatorzy wydarzenia – Nuclear Free and Independent Pacific Day, Nuclear Age Peace Foundation oraz grupa robocza ds. Ludów Tubylczych koalicji Abolition 2000 – uważają, że 1 marca powinniśmy upamiętnić siłę i wytrwałość rdzennych mieszkańców Pacyfiku, którzy przejęli i zachowali kontrolę nad swoim życiem, językiem i ziemią, zapewniając ciągłość sposobów życia przekazanych im przez przodków dla przyszłych pokoleń.

Solidaryzując się z Japończykami, przeżywającymi tragedię w Fukushimie, 11 marca Human Chain Against Chain Reactions organizuje „żywe łańcuchy" ludzi, którzy będą demonstrować wokół elektrowni atomowych. Akcja ma nawoływać do odejścia od energetyki jądrowej i przejścia na czyste, bezpieczne i odnawialne źródła energii – mówi Alice Slater.

W dniach 23-27 marca odbędzie się akcja Horizon 2012: Sailing in the Same Boat Free Zone in the Middle East, mająca na celu ułatwienie dialogu i zbudowanie politycznego poparcia wokół zaplanowanej na r. 2012 Konferencji ustanawiającej Bliski Wschód strefą wolną od broni jądrowej i innych broni masowego rażenia (Conference on Establishing a Middle East Zone Free of Nuclear Weapons and other Weapons of Mass Destruction).

Jest to wspólny wysiłek organizacji takich jak Peace Boat, Global Partnership for the Prevention of Armed Conflict (GPPAC), Parliamentarians for Nuclear Non-Proliferation and Disarmament (PNND) i International Campaign to Abolish Nuclear Weapons (ICAN).

W ramach projektu Horyzont 2012 odbędą się zarówno konferencje „na lądzie" jak i spotkania na pokładzie „Peace Boat" w trakcie jej podróży po Morzu Śródziemnym. Pierwsze spotkanie grupy odbyło się na pokładzie Peace Boat w marcu 2011. Uczestniczyli w nim przedstawiciele różnych organizacji pozarządowych z Egiptu, Izraela, Jordanii, Libanu, Palestyny, Indii, USA, Japonii i kilku krajów Unii Europejskiej, jak również przedstawiciele ONZ, parlamentarzyści, byli wojskowi, międzynarodowi eksperci do spraw rozbrojenia i Hibakusha (ofiary ataku atomowego na Hiroszimę i Nagasaki). Planowana jest też konferencja w portowym mieście Civitavecchia we Włoszech (23-24 marca), spotkanie na pokładzie statku w trakcie wpływania do Pireusu (24-27 marca) oraz konferencja prasowa w dniu zakończenia podróży w Grecji 27 marca.

W 2010 r. w trakcie zorganizowanego przez Baracka Obamę Szczytu Bezpieczeństwa Energetycznego światowi przywódcy ustalili termin następnego spotkania, które ma się odbyć w marcu 2012 r. w Seulu. Jednak cele tych spotkań ograniczają się do tego, co rządy rozumieją pod pojęciem „bezpieczeństwo energetyczne". Jest to „wspólne porozumienie w sprawie zagrożenia terroryzmem nuklearnym, podjęcie środków w celu ochrony materiałów jądrowych, przeciwdziałanie przemytowi technologii nuklearnych i terroryzmowi nuklearnemu". Spotkania dotyczą „bezpieczeństwa materiałów jądrowych, inne szerokie tematy, takie jak nierozprzestrzenianie broni masowego rażenia, rozbrojenia, pokojowe użycie energii atomowej, pozostawiają do rozpatrzenia w trakcie innych zgromadzeń". Marcowy szczyt w Korei Południowej prawdopodobnie zwróci uwagę mediów i opinii publicznej – być może też niektórych rządów-uczestników szczytu – na regionalny problem północnokoreańskiego projektu nuklearnego, a także na problem bezpieczeństwa nuklearnego w obliczu katastrofy w Fukushimie. Organizacje pozarządowe mogłyby pójść nieco dalej i wykorzystać uwagę mediów i polityków wokół szczytu, aby propagować zakaz broni jądrowej i odejście od energii atomowej jako jedyną realną możliwość rozwiązania problemu bezpieczeństwa nuklearnego.

Kwiecień-maj

Pierwsze spotkanie komitetu przygotowawczego Traktatu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (NPT) na konferencję w 2015 r. odbędzie się w dniach od 30 kwietnia do 11 maja w Wiedniu. Na wcześniejszej konferencji (2010 r.) ustalono przyjęcie kilku znaczących działań w celu nierozprzestrzeniania broni jądrowej. Spotkanie komitetu przygotowawczego będzie ważną okazją, by przypomnieć o istniejących umowach i zbudować polityczny ruch w celu wprowadzenia ich w życie.

Reaching Critical Will razem z Geneva Centre for Security Policy publikują raporty na temat realizacji postanowień konferencji z 2010 r. Pierwszy raport na temat „pokojowego użycia energii jądrowej" jest dostępny od czerwca 2011 r. Drugi, dotyczący „nierozprzestrzeniania broni jądrowej", opublikowano w październiku 2011 r. Trzeci, o „rozbrojeniu jądrowym", ukaże się na początku r. 2012. Streszczenie jest dostępne na stronach ONZ.

Maj

Przed szczytem NATO w Chicago (20-21 maja) aktywiści organizacji na rzecz pokoju i sprawiedliwości zbiorą się na konkurencyjnym szczycie (18-19 maja), aby przedstawić swoją wizję globalnego bezpieczenstwa i pokoju. Zaapelują o likwidację NATO i stworzenie bardziej pokojowego, opartego na bezpieczeństwie ekonomicznym i zrównoważonym rozwoju, świata.

Organizatorzy z War Resisters International mówią: Od Jugosławii do Afganistanu i Libii Stany Zjednoczone używały NATO do rozszerzania i propagowania swoich militarnych, ekonomicznych i politycznych celów, którymi jest północnoamerykańska i europejska dominacja nad zasobami, rynkami i pracą Globalnego Południa. Teraz rozszerzyły koszty swoich działań na innych członków NATO.

Network for a NATO-Free World: Global Peace and Justice (Koalicja na rzecz Świata Wolnego od NATO – Światowy Pokój i Sprawiedliwość) promuje kampanię Call to Action: Retire NATO, Create Jobs & Fund Peace, żądając całkowitego wycofania się wojsk USA i NATO z Afganistanu, wycofania się wszystkich amerykańskich wojsk stacjonujących za granicą, likwidacji wszystkich baz militarnych, broni nuklearnej i systemu obrony antybalistycznej oraz znaczącej redukcji wydatków na wojskowość. Koalicja wzywa do stosowania Karty Narodów Zjednoczonych i prawa międzynarodowego do rozwiązywania problemów międzynarodowych i żąda „emerytury dla NATO".

 

Źródło: IDN – InDepthNews oraz Abolition 2000. Tłumaczyła Anna Laszuk.