W tym celu zbudowane zostały scenariusze zmian w każdym wyróżnionym wymiarze (struktura demograficzna, poziom dochodów, struktura budynków oraz ceny energii). Następnie symulacyjnie wyznaczono, w jakim zakresie te scenariusze przełożą się na zakres ubóstwa energetycznego, mierzonego absolutnie, relatywnie oraz subiektywnie. Analizę przeprowadzono za pomocą statyczno-dynamicznego modelu mikrosymulacyjnego opartego na populacji z Badania Budżetów Gospodarstw Domowych 2013.

Na podstawie przeprowadzonych badań zauważono, że wzrost cen energii o 1% przełoży się na wzrost wydatków na energię jedynie o 0,1-0,2%. Wzrost dochodów wpłynie na niewielki spadek wydatków energetycznych w strukturze konsumpcji. Do roku 2030 nie przewiduje się znaczących zmian w skali ubóstwa energetycznego w Polsce. Według miary relatywnej (LIHC) oraz miary subiektywnej skala zjawiska nieznacznie się zmniejszy, a według miary absolutnej „10% dochodów” – nieznacznie się powiększy.

Pełny tekst pracy na stronie Instytutu Badań Strukturalnych