Podczas szczytu klimatycznego w Kopenhadze w 2009 roku państwa rozwinięte zobowiązały się zapewnić nowe i dodatkowe źródła finansowania działań związanych ze zmianami klimatu w krajach rozwijających się. Ma to być w sumie 30 mld dolarów do 2012 roku, a po 2020 r. kwota ta powinna wzrosnąć do 100 mld dolarów rocznie.

W kilkustronicowym dokumencie opublikowanym w marcu tego roku Komitet Pomocy Rozwojowej (Development Assistance Committee, DAC) informuje, że w latach 2008-2009 w ramach umów dwustronnych przekazano krajom rozwijającym się 9,3 mld dolarów na pomoc w redukcji emisji, zapobieganie wyciekom emisji oraz integrację celów związanych ze zmianami klimatu z celami rozwoju. Stanowi to 7,1% wszystkich środków przyznanych w ramach oficjalnej, dwustronnej pomocy rozwojowej.

Najwięcej pieniędzy przekazała Japonia (3,5 mld dolarów), Niemcy wyłożyły 1,4 mld, a Francja – 0,9 mld. 20% środków przeznaczonych na działania łagodzące zmiany klimatu otrzymały kraje afrykańskie, 14% powędrowało do Indii, 9% do Indonezji, a po 7% do Chin i Tajlandii.

Komitet Pomocy Rozwojowej od 1998 roku śledzi pomoc ukierunkowaną na cele związane z łagodzeniem zmian klimatu. Od grudnia 2009 roku zajmuje się również kontrolą funduszy przeznaczanych na działania adaptacyjne. Oprócz umów dwustronnych państwa członkowskie OECD podejmują również działania wielostronne. Sekretariat DAC współpracuje m.in. z Bankiem Światowym, aby dokładnie oszacować wielkość przekazywanych funduszy.


UD, ChronmyKlimat.pl
na podstawie: oecd.org