Od ponad dwóch lat zwrot "gospodarka o obiegu zamkniętym", jak i jego synonimy "gospodarka cyrkulacyjna" czy "circular economy", jest powszechnie używany w Polsce. Posługują się nim dziennikarze w publikacjach prasowych, specjaliści podczas targów branżowych i naukowcy w trakcie konferencji naukowych. Zwrot ten jest tematem spotkań samorządu, biznesu i administracji rządowej, a także aktywistów. Wykorzystują go nawet artyści i projektanci. To ogromne zainteresowanie gospodarką o obiegu zamkniętym (GOZ) trudno byłoby wytłumaczyć jedynie dążeniem różnych grup do spełnienia wymagań prawnych, które zaproponowała Komisja Europejska (KE) w ramach komunikatu pt. "Zamknięcie obiegu – plan działania UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym", albo ich obawą przed ewentualnymi karami nakładanymi przez UE za niespełnienie ustalonych norm. Przyczyn zainteresowania należy zatem szukać w samej idei GOZ, która wydaje się dobrą i logiczną odpowiedzią na globalne, europejskie i krajowe problemy gospodarcze (np. wzrost cen surowców), społeczne obawy (np. pogarszający się stan środowiska), a także na codzienne troski nas wszystkich (np. planowana awaryjność produktów czy zbyt duża ilość opakowań).

W tym polskim dążeniu ku gospodarce o obiegu zamkniętym daje się jednak dostrzec istotną słabość. Każda grupa idzie inną drogą. Tracimy przez to szansę na przyspieszenie wprowadzenia GOZ. Rozwiązaniem może być inicjatywa integracji i budowania wspólnej, międzysektorowej strategii wprowadzenia gospodarki o obiegu zamkniętym w Polsce, której zakres obejmować będzie wszystkie obszary cyklu GOZ. Europejskie Biuro Ochrony Środowiska (EEB, ang. European Environmental Bureau) postanowiło wspomóc proces tworzenia tej strategii w Polsce, inicjując projekt pt. "Polska droga do gospodarki o obiegu zamkniętym". W jego ramach przeprowadzono rozmowy o koncepcji GOZ w Polsce z ekspertami specjalizującymi się w wybranych etapach cyklu życia produktów od pozyskiwania surowców, przez ich wytwarzanie, handel, konsumpcję, aż po powstawanie i zagospodarowanie odpadów. Do rozmów zaproszeni zostali również przedstawiciele ekonomii społecznej, socjolog i duchowny, ponieważ podczas planowania przebudowy obecnego systemu gospodarczego musimy pamiętać o grupach wykluczonych, kapitale społecznym i uwarunkowaniach kulturowych. Te wielowątkowe i merytoryczne rozmowy pozwoliły zidentyfikować wiele wyzwań czekających Polskę na drodze do GOZ.

W raporcie oprócz omówienia wyników rozmów znajdą Państwo dobrze udokumentowany opis sytuacji w wybranych obszarach polskiej gospodarki w kontekście przygotowania naszego kraju do wdrażania koncepcji GOZ. Autorzy poruszają m.in. takie zagadnienia, jak: ekoprojektowanie, zagospodarowanie odpadów, w tym bioodpadów, ekoinnowacyjność przedsiębiorstw, marnowanie żywności czy wzorce konsumpcji Polaków. Opisy zostały uzupełnione opiniami specjalistów oraz spisem rekomendowanych działania dla rządu RP.

Raport "Polska droga do gospodarki o obiegu zamkniętym" można pobrać bezpłatnie na stronie:

Instytutu Gospodarki o Obiegu Zamkniętym (IGOZ)
http://igoz.org/raport-polska-droga-do-goz/

lub

Europejskiego Biura Ochrony Środowiska (EEB)
http://www.eeb.org/index.cfm?LinkServID=02166956-EFDD-38A4-34B2942AF2E5C2E8

Instytut Gospodarki o Obiegu Zamkniętym (www.igoz.org) to profesjonalny think-tank przygotowany do rozwiązywania problemów implementacji konceptu GOZ w krajowej gospodarce, a także do rozmów i negocjacji z decydentami. Instytut tworzą współpracujące ze sobą organizacje pozarządowe i aktywiści, a także naukowcy i praktycy, zarówno z Polski, jak i z innych krajów Europy.

Europejskie Biuro Ochrony Środowiska (www.eeb.org) reprezentuje głos obywateli Europy w kwestiach środowiska, stojąc na straży sprawiedliwości ekologicznej, zrównoważonego rozwoju i demokracji uczestniczącej. Jego celem jest promowanie zdrowego środowiska i bogatej bioróżnorodności w Unii Europejskiej i poza nią.

Źródło: Instytut Gospodarki o Obiegu Zamkniętym, www.igoz.org