Parlament Europejski nie wskazał wyraźnego kierunku, w jakim powinna zmieniać się polityka UE w zakresie promowania i stosowania biopaliw. Ostateczne rozstrzygnięcia, na które czeka zarówno przemysł, jak i organizacje zaniepokojone szeregiem negatywnych skutków dotychczasowych przepisów, zapadną prawdopodobnie już po kolejnych wyborach do PE w 2014.

PE ograniczył do 6% udział tzw. biopaliw I generacji (których produkcja wymaga gruntów wykorzystywanych wcześniej do uprawy żywności) w ogólnej konsumpcji energii w transporcie w 2020. Jest to kompromis między propozycją Komisji Europejskiej wnoszącą o limit 5% a członkami parlamentarnych komisji przemysłu oraz rolnictwa, postulującymi 6,5-8%. Ograniczenie dotyczy nie tylko surowców żywnościowych, ale również roślin energetycznych, których uprawa także pociąga za sobą zmianę dotychczasowego sposobu wykorzystywania gruntów.

Podczas głosowania zaakceptowano obowiązek zagwarantowania udziału w transporcie 2,5% energii z biopaliw zaawansowanych. Obowiązku nie obwarowano jednak zapisami umożliwiającymi promowanie tylko tych surowców, które faktycznie pozwalają zmniejszać emisje gazów cieplarnianych, nie oddziałują negatywnie na środowisko przyrodnicze i nie stymulują działań naruszających prawa człowieka w krajach trzecich.

Podjęte przez PE decyzje pokazują wysoki poziom niekonsekwencji wobec problemu pośredniej zmiany użytkowania gruntów (ILUC)¹. Z jednej strony posłowie wydają się go rozumieć, wprowadzając obowiązek uwzględniania związanych z ILUC emisji w ramach dyrektywy o jakości biopaliw od roku 2020. Z drugiej strony ich uwzględnienie zostało całkowicie pominięte w dyrektywie o odnawialnych źródłach energii.

Nusa Urbancic, specjalista ds. paliw w organizacji Transport and Environment, podkreśla skutki decyzji europosłów dla wszystkich Europejczyków: "Posłowie pokazali, że brakuje im woli i determinacji w naprawie nieskutecznego prawa biopaliwowego. Najgorsze jest to, że konsekwencją ich decyzji będzie dalsze wydawanie z publicznych środków miliardów euro w ramach dotowania działań powodujących wyższe emisje gazów cieplarnianych, niszczenie cennych siedlisk i łamania praw człowieka w takich krajach jak Indonezja czy Malezja, gdzie lokalne społeczności tracą warunki do życia wskutek przekształcania lasów i terenów podmokłych w plantacje roślin do produkcji biopaliw". Jak dodaje, tylko w roku 2011, gdy udział biopaliw wynosił 4,5% w skali UE, kraje członkowskie wydały na wsparcie tego sektora ok. 6 mld euro. Przy 6% będzie to jeszcze wyższa kwota.

Głosowanie w PE nie zamyka procesu zmiany unijnego prawa. Sprawozdawca PE, Corne Lepage, nie otrzymała mandatu do prowadzenia negocjacji z Komisją Europejską i krajami członkowskimi, dlatego teraz Parlament musi czekać na propozycję Rady Europejskiej, która będzie przedmiotem kolejnego parlamentarnego głosowania. Odbędzie się ono prawdopodobnie już po wyborach zaplanowanych na maj 2014.