Mieszkańcy tego londyńskiego domu cenią sobie nie tylko niskie koszty utrzymania, ale także wysoką jakość powietrza wewnątrz budynku – tak ważną w przypadku osób chorujących na astmę.

Rodzaj inwestycji: Dom jednorodzinny w standardzie pasywnym.

Inwestor: Prywatny.

Projektant i wykonawca: Budynek zaprojektowała londyńska pracowania bere:architects, zaś generalnym wykonawcą była firma Visco.

Lokalizacja: Dom znajduje się w dzielnicy Camden, położonej w północnej części Londynu (Wielka Brytania).

Opis inwestycji: Budowa domu określanego mianem „Camden Passive House” rozpoczęła się we wrześniu 2009 roku i trwała około 10 miesięcy. Latem 2010 roku budynek uzyskał certyfikat przyznawany przez Instytut Budynków Pasywnych w Darmstadt, będąc wówczas pierwszym tego typu obiektem w Londynie.

Dwukondygnacyjny budynek o powierzchni 118 m² ma dość nietypowy układ w porównaniu do tradycyjnych wolnostojących domów w Wielkiej Brytanii. Parter składa się z dwóch sypialni z łazienkami, podczas gdy otwarta kuchnia, jadalnia i pokój dzienny znajdują się na piętrze budynku. Taki sposób rozplanowania przestrzeni wynikał z ograniczeń dotyczących wysokości zabudowy – dom nie mógł być wyższy niż przylegający garaż sąsiedniego budynku. Architekci postanowili zatem zaprojektować budynek zagłębiony na około 3 metry w ziemi.

Pasywny budynek od strony ulicy (źródło: bere:architects, fot. Tim Crocker)

Pod koniec 2010 roku do pasywnego domu wprowadzili się właściciele. Wówczas rozpoczęto 2-letnie badanie, w ramach którego monitorowano m.in. warunki panujące w budynku, sprawność poszczególnych urządzeń oraz komfort odczuwany przez mieszkańców.

Zastosowane rozwiązania energooszczędne i technologie OZE: Konstrukcja budynku opiera się na prefabrykowanym szkielecie drewnianym, zaś na poziomie parteru dom otoczono betonowym murem oporowym, który stanowi zabezpieczanie przed osuwaniem się gruntu. Elewacja budynku została wykonana z drewna modrzewiowego.

Drewniana elewacja budynku (źródło: bere:architects, fot. Jefferson Smith)

Ponadto budynek charakteryzuje się prostą bryłą oraz ponadstandardową izolacją, wykonaną przy użyciu wełny mineralnej, włókien drzewnych i pianki poliuretanowej PIR. Wartość współczynnika przenikania ciepła U dla takich elementów jak ściany, podłoga czy dach mieści się w granicach 0,07-0,14 W/m²K.

Ponieważ dom mieści się w gęsto zabudowanej dzielnicy Londynu, duży wpływ na bilans energetyczny obiektu oraz na sam projekt miał cień rzucany przez sąsiadujące budynki. Ważnym elementem projektu było zatem określenie najlepszego usytuowania domu na działce oraz zaplanowanie optymalnego rozmieszczenia i powierzchni przeszkleń. Planując rozmieszczenie okien, architekci brali pod uwagę nie tylko możliwość doświetlenia wnętrza i pozyskania zysków solarnych, ale także zachowanie prywatności domowników. Przestronne przeszklenia zaprojektowano zatem od strony południowej – szczególnie w znajdującym się na piętrze salonie, w którym w porównaniu do znajdujących się niżej sypialni potrzeba prywatności jest nieco mniejsza.

W budynku zastosowano trzyszybowe okna przeznaczone do domów pasywnych (o współczynniku przenikania ciepła U_w = 0,76 W/m²K). Ponadto obiekt został wyposażony w automatycznie sterowane rolety zewnętrzne, które stanowią ochronę przed przegrzewaniem się w ciągu lata i jednoczenie zapewniają mieszkańcom więcej prywatności.

Przestronne przeszklenia w salonie (źródło: bere:architects, fot. Tim Crocker)

Rozplanowanie okien ma znaczenie także z perspektywy możliwości wietrzenia budynku. Poza dużymi oknami od strony południowej w sypialni i w salonie, w projekcie przewidziano także mniejsze okna po przeciwnej (północnej) stronie. Dzięki temu dom ma zapewnioną naturalną wentylację.

Równocześnie wymianę powietrza w budynku zapewnia system wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła (wyposażony w rekuperator o sprawności 92%). Z uwagi na zdrowotne problemy mieszkańców domu, w systemie wentylacji zastosowano ponadto specjalne filtry, które eliminują z powietrza zanieczyszczenia. Do ogrzewania pomieszczeń oraz przygotowywania ciepłej wody użytkowej wykorzystywany jest gazowy kocioł kondensacyjny, współpracujący z kolektorami słonecznymi. System jest wyposażony także w grzałkę elektryczną.

Istotnym elementem projektu było także zaplanowanie zintegrowanej z budynkiem zieleni. W tym celu przewidziano zarówno ogród od strony południowej, jak i dwa zielone dachy (pokryte polnymi kwiatami). Ponadto mur otaczający budynek został obsadzony bluszczem. W projekcie uwzględniono także system odzysku wody deszczowej, wykorzystywanej do podlewania roślinności.

Roczne zapotrzebowanie budynku na energię do ogrzewania i wentylacji wynosi 13 kWh/m²/rok, zaś zapotrzebowanie na energię pierwotną 90 kWh/m² rocznie.

Koszty wykonania, koszty eksploatacji oraz przewidywany okres zwrotu inwestycji: Budowa „Camden Passive House” kosztowała ok. 450 tys. £ (łącznie z murem oporowym zbudowanym wokół domu). Jak wyjaśniają architekci, budowa domów pasywnych o prostej konstrukcji jest średnio 10-20% droższa niż budynków wzniesionych zgodnie z aktualnie obowiązującymi w Wielkiej Brytanii przepisami. Ze względu na specyficzną konstrukcję i konieczność zagłębienia budynku w ziemi, koszty inwestycyjne pasywnego domu w dzielnicy Camden ciężko jednak porównywać z typowymi budynkami. Wiadomo za to, że londyński dom zużywa 90% mniej energii, co przekłada się na niższe koszty utrzymania. Jak oceniają architekci, koszty eksploatacji tego pasywnego domu stanowią 20% opłat ponoszonych w przypadku budynków wzniesionych zgodnie z aktualnymi przepisami oraz 12% opłat charakterystycznych dla typowych brytyjskich zasobów mieszkaniowych. Z przeprowadzanej ankiety wynika, że na inwestorach wrażenie zrobiły nie tylko niskie rachunki za energię, ale także wysoka jakość powietrza wewnątrz domu i wynikające z niej korzyści zdrowotne. Jak wyjaśniają architekci, przewidywany okres zwrotu inwestycji w dużej mierze zależy od wahań cen paliw i w tym przypadku nie został szczegółowo określony.

 

ChronmyKlimat.pl
Energooszczędne 4 kąty