Jerzy Owsiak, bo o nim we wstępie mowa, zrezygnował, po 27 latach!, z Funkcji prezesa zarządu Fundacji Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy. Człowiek, którego pomysł na największą w Polsce publiczną akcję charytatywną daje tak świetne wyniki, poddał się. Człowiek, który jest wzorem do naśladowania dla milionów ludzi w Polsce, jak być aktywnym, pożytecznym, potrzebnym i pozostać sobą poza polityką, właśnie padł ofiarą trwającej na niego już od kilku lat nagonki z psami. Bo, choć prawie wszystkie pociągi z napisem nad oknem „nie wychylać się” przerobiono już na żyletki i wstawiono do nich klimatyzację, taka jest Polska tradycja – jeśli się wychylasz, utną Ci głowę.

Więc „nie wychylaj się”. Może lepiej nie wstępuj do stowarzyszeń, nie popieraj obywatelskich fundacji, przecież wszystko co dobre zapewnią Ci politycy. Ochronią twoją przyrodę, wybudują Ci mieszkanie, zapewnią tani samochód, pensję, sfinansują najnowszy sprzęt dla służby zdrowia, zapewnią energię i ciepło w mieszkaniu (co cię to obchodzi, że ten prąd jest z węgla!). Nawet jeśli masz jakiś inny pomysł, to nie idź z tym do organizacji pożytku publicznego, bo przecież i tak pomysł ten zrealizują politycy. Tylko ich warto popierać, tylko z nimi warto iść ramię w ramię. Oni są solą tej Ziemi. Tylko oni realizują dobre pomysły i kto nie jest z nimi, ten jest przeciwko nim, a może nawet stoi tam gdzie stało ZOMO (też z PRL-u przecież!). Owsiak nie był z nimi.

W pociągu z nalepką „nie wychylać się”, aby się wychylić, trzeba otworzyć okno. A przez otwarte okno wpada świeże powietrze. Otwórzmy je więc jak najszerzej, aby wszyscy mogli się wychylić. Wszystkich nie zetną.