Ministerstwo Energii tłumaczy, że przygotowanie rozporządzenia nt. obowiązku zakupu energii cieplnej z OZE wynika z ustawy o odnawialnych źródeł energii, która nakłada obowiązek określenia warunków przyłączenia dla instalacji OZE do sieci ciepłowniczej, a także obowiązek zakupu ciepła z takich instalacji.

Projekt rozporządzenia jest datowany na 11 października br., a ostatnio pojawił się na stronach Rządowego Centrum Legislacji.

Ministerstwo Energii ocenia, że rozporządzenie będzie mieć istotne znaczenie dla podmiotów zamierzających inwestować w sieciowe źródła ciepła z OZE.

Rozporządzenie określa m.in. warunki przyłączenia do sieci, w tym wymagania techniczne w zakresie przyłączania do sieci instalacji termicznego przekształcania odpadów, a także odnawialnego źródła energii, innych niż instalacja termicznego przekształcania odpadów, ciepła wytworzonego z odnawialnych źródeł energii z wyłączeniem ciepła wytworzonego w instalacjach spalania wielopaliwowego innego niż ciepło użytkowe wytworzone w wysokosprawnej kogeneracji.

Ministerstwo Energii zaznacza, że w projekcie rozporządzenia nie definiowano obowiązku zakupu ciepła, gdyż jest on dostatecznie określony w art. 116 ust. 1 ustawy o OZE. Natomiast określono szczegółowy zakres obowiązku i warunki techniczne zakupu ciepła.

Obowiązek zakupu ciepła ma spoczywać na przedsiębiorstwie energetycznym zajmującym się obrotem ciepłem lub jego wytwarzaniem i sprzedażą odbiorcom końcowym.

Zobowiązane przedsiębiorstwo energetyczne realizować będzie obowiązek poprzez zakup oferowanego ciepła z instalacji OZE przyłączonej do danej sieci ciepłowniczej, na podstawie umowy, o której mowa w art. 5 ustawy Prawo energetyczne.

Rozliczenie za zakup ciepła z instalacji ma się odbywać m.in. na podstawie taryfy wytwórcy ciepła z instalacji, zatwierdzonej przez Urząd Regulacji Energetyki. Przy czym wytwórcy ciepła z instalacji OZE mają stosować zasady ogólne kalkulacji cen ciepła, które są określone w przepisach wydanych na podstawie art. art. 46 ust. 5 i 6 ustawy Prawo energetyczne.

ME ocenia, że wymóg zatwierdzenia taryfy przez URE zapewni pokrycie kosztów uzasadnionych dla instalacji oraz zapewni ochronę odbiorców ciepła przed nieuzasadnionym poziomem cen.

Koszty związane z realizacją obowiązku zakupu ciepła mają być uwzględniane w kalkulacji cen lub stawek opłat za ciepło dostarczone odbiorcom końcowym lub stawek opłat za usługi przesyłowe ustalanych w taryfach przedsiębiorstw energetycznych realizujących obowiązek zakupu ciepła, przyjmując, że każda jednostka ciepła sprzedawanego przez dane przedsiębiorstwo energetyczne wszystkim odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci ciepłowniczej jest w tej samej wysokości obciążona tymi kosztami.

W przypadku, gdy ciepło zostanie wytworzone w instalacji, w której są spalane biomasa, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy wspólnie z innymi paliwami, obowiązek zakupu ma dotyczyć jedynie części wytworzonego ciepła, odpowiadającej wartości energetycznej biomasy, biopłynów, biogazu lub biogazu rolniczego w łącznej wartości  energetycznej wszystkich paliw zużytych do wytworzenia ciepła w tej instalacji

W przypadku instalacji oddanych do użytku po dniu wejścia w życie rozporządzenia, dla której rezerwę zainstalowanej mocy cieplnej stanowią urządzenia do wytwarzania ciepła z innych źródeł niż odnawialne źródła energii oddane do użytku po dniu wejścia w życie rozporządzenia, wykorzystywane w okresie szczytowego zapotrzebowania na ciepło lub celem dotrzymania parametrów pracy sieci, cały strumień ciepła objęty jest obowiązkiem zakupu. Zainstalowana moc cieplna tych urządzeń musi być mniejsza lub równa zainstalowanej mocy cieplnej danej instalacji. Instalacja wraz tymi urządzeniami musi stanowić jedno źródło ciepła.

Rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu obowiązku i warunków technicznych zakupu ciepła z odnawialnych źródeł energii oraz warunków przyłączania instalacji do sieci ma wejść w życie 14 dni po dacie jego ogłoszenia. 

Źródło: red. gramwzielone.pl