Z opublikowanej w ubiegłym tygodniu przez Komisję Europejską "Mapy drogowej dla energetyki" (energy roadmap) na rok 2050 wynika, że energetyka wiatrowa będzie wytwarzać więcej energii elektrycznej niż jakakolwiek inna technologia. Cele i ostateczny udział OZE w 2050 roku mogą się jednak radykalnie zmienić na korzyść zielonej energii – z powodów czysto ekonomicznych.

Dla mapy przyjęto, energia ze źródeł odnawialnych jest i będzie nadal droższa, niż paliwa kopalne oraz energia jądrowa. Ale to przy nieprawdopodobnych wręcz założeniach, że nastąpi obniżka ceny ropy z ponad 100$ za baryłkę w dniu dzisiejszym do 70$ za baryłkę w roku 2050 a także, że będą malały koszty energetyki jądrowej.

Według mapy drogowej aż 97% zapotrzebowania na energię elektryczną w UE w roku 2050 będzie pokrywane przez odnawialne źródła energii, w tym 49% przez energetykę wiatrową. Mapa Drogowa opiera się na pięciu scenariuszach pochodzących z modelu PRIMES opracowanego przez Komisję Europejską, z których wszystkie zakładają 85% zmniejszenie emisji CO₂. W 2050 roku energia ma pochodzić ze źródeł odnawialnych, jądrowych oraz instalacji wykorzystujących paliwa kopalne wyposażone w instalacje do przechwytywania i przechowywania węgla (carbon capture and storage (CCS). Tak duże zmniejszenie emisji CO₂ ma być też możliwe dzięki działaniom na rzecz poprawy efektywności energetycznej. Warto zauważyć, że wszystkie pięć scenariuszy odejścia od węgla przedstawione w Mapie drogowej, a także scenariusz kontynuowania obecnej polityki energetycznej państw UE, pokazują, że energetyka wiatrowa będzie dominująca (od 32% do 49% udziału w całkowitym bilansie energetycznym). Niezależnie od mało realnego, wręcz absurdalnego założenia, że koszty wyprodukowania energii w konwencjonalnych źródłach i atomie będą malały.

– Pomimo wysiłków zmierzających do "wyprodukowania" założonych wyników, scenariusze potwierdzają, że przyszłość oparta na energii ze źródeł odnawialnych nie niesie za sobą wyższych kosztów dla Europy – powiedział po konferencji Christians Kjaer, dyrektora Europejskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej (EWEA). – Scenariusz z dużym udziałem odnawialnych źródeł energii oraz wysokim poziomem efektywności energetycznej jest po prostu najtańszy.

Realne koszty produkcji energii w wiatrakach spadły w ciągu ostatnich 10 lat blisko o ok. 20 proc. Jeszcze większy spadek kosztów obserwujemy w fotowoltaice. Szacuje się, że do roku 2020 koszty energii elektrycznej produkowanej z energii słonecznej spadną w Europie o 50% z obecnego poziomu 0,16–0,35 euro/kWh do 0,08–0,18 euro/kWh.

Niezależnie od przyjętych założeń promujacych atom i konwencjonalne źródła energii przedstawiciele Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej (PSEW) w „Mapie Drogowej" widzą dużą szansę dla naszego kraju.

– Warto jednak zauważyć, że prognozy unijnych ekspertów jeśli chodzi o nasz kraj są nadal znacznie wyższe niż krajowy plan działania – wskazuje Krzysztof Prasałek, prezes Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej (PSEW). Mimo że właśnie w energetyce wiatrowej mamy duży potencjał i to nie tylko jeśli chodzi o samą produkcję zielonej energii i zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych, ale też o szansę rozwoju gospodarczego kraju. Niestety, mimo oczywistych korzyści z rozwoju OZE nadal nie ma woli politycznej wśród decydentów. Polscy ministrowie od OZE wolą energetykę jądrową, opowiadają się za specustawami dla energetyki jądrowej i za przeznaczaniem wielomilionowych kwot na działania promujące energetykę jądrową. Przy niewielkich szansach na ostateczną realizację programu atomowego. Dla obywateli skończy się to drenowaniem portfeli za coraz wyższą energię elektryczną, a dla państwa nałożeniem kar i obowiązkiem zakupu zielonej energii np. z Niemiec.