Czy na kolejnej zimowej Konferencji Klimatycznej ujrzymy nowe globalne porozumienie klimatyczne? Jaką rolę pełnić będzie Polska w jej przygotowaniu przez kolejne pół roku? Polska Zielona Sieć prezentuje przygotowany w ramach międzynarodowej kampanii "Dla Klimatu = Przeciw Ubóstwu" kompleksowy materiał informacyjny, pokazujący w pigułce stan negocjacji prawie 200 krajów będących stronami Konwencji ds. Zmian Klimatu.

Z perspektywy krajów rozwijających się, które ponoszą 90% kosztów wynikających z tragicznych następstw globalnego ocieplenia, najistotniejszym wynikiem dotychczasowych rozmów było powołanie finansowego mechanizmu „szybkiego startu" (ang. fast start climate fund), który miał im zapewnić 30 miliardów dolarów do 2012 roku na adaptację do zmian klimatu. Jak wynika z opublikowanego 9 maja 2011 raportu World Resources Institute (WRI), do funduszu przekazano dotychczas 12 miliardów dolarów, z czego spora część środków nie stanowi nowego, dodatkowego finansowania.

Brak ambitnych zobowiązań rzuca cień również na możliwość wdrożenia Zielonego Funduszu Klimatycznego, który ma być kontynuacją ww. mechanizmu po 2012 r. Kraje najuboższe mają poważne obawy co do źródeł finansowania, wyboru przedstawicieli Tymczasowego Komitetu ds. Powołania Zielonego Funduszu oraz będącego ich zdaniem w konflikcie interesów merytorycznego zaangażowania w fundusz międzynarodowych instytucji finansowych takich, jak Bank Światowy czy Europejski Bank Inwestycyjny. Materiał przedstawia również stanowiska poszczególnych krajów odnośnie redukcji emisji gazów cieplarnianych oraz możliwości osiągnięcia konsensusu co do przyszłego porozumienia klimatycznego. Obecnie najbardziej ambitną politykę klimatyczną prowadzi Wielka Brytania, zaś krajem blokującym wyższe zobowiązania Unii w zakresie redukcji emisji CO₂ jest Polska. Analiza negocjacji pokazuje, że czas pozostały na uzgodnienie umowy post-KIOTO tak, by weszła w życie od początku 2013 roku jest niewystarczający. Według Artura Runge-Metzgera, głównego negocjatora z ramienia Unii Europejskiej, realnym terminem na wejście w życie nowej prawnie wiążącej umowy jest rok 2014 lub 2015.

Polityka bogatszych państw świata, w tym również Polski, polegająca na braku solidarności z najuboższymi i najbardziej narażonymi na zmiany klimatu mieszkańcami globu, jest niepokojąca i przede wszystkim niebezpieczna dla nas wszystkich. Zmiany klimatu to zagrożenie globalne i tylko poprzez podjęcie globalnych wysiłków jesteśmy w stanie uniknąć humanitarnej katastrofy. Wciąż mamy nadzieję, że nie jest za późno.

 

Pobierz plik PDF:

Najciekawsze postępy w negocjacjach światowego porozumienia klimatycznego – prognozy na czas polskiej prezydencji w UE

 

źródło: DlaKlimatu.pl
www.dlaklimatu.pl