Najbliższe miesiące pokażą, czy UE jest gotowa podjąć działania niezbędne do ochrony ludzi w Europie i na całym świecie przed licznymi kryzysami, które stoją przed nią, argumentuje Tara Connolly.

Kiedy Europa wraca do szkół i (prowizorycznych) biur po niezwykłym lecie, nadchodzi decydująca jesień - nie tylko z powodu globalnej pandemii, ale także z powodu innego zapomnianego kryzysu, jakim jest zmiana klimatu.

Ruch klimatyczny miał nadzieję, że działania na rzecz klimatu zdominują nagłówki gazet w 2020 r. - a kluczowe terminy polityczne przypadną jak liście tej jesieni. Europejskie cele energetyczne i klimatyczne 20-20-20, rewizja celu UE w zakresie 40% emisji gazów cieplarnianych, to podstawa obietnic Zielonego Ładu. Koronawirus złożył tę nadzieję.

Jednak kryzys klimatyczny zdecydowanie nie zniknął. Wśród nagłówków Covid było jeszcze jedno niezwykłe lato dla naszego klimatu - wpływające zwłaszcza na najbardziej wrażliwe społeczności, które już walczą z pandemią.

Bombaj został nawiedzony przez rozległą powódź po rocznym deszczu, który spadł w ciągu miesiąca - uderzając w mieszkańców slumsów, z których połowa była już zarażona Covid-19. Wiele społeczności w Afryce Wschodniej zmaga się z plagą szarańczy, która grozi poważnymi niedoborami żywności. Zaledwie kilka tygodni wcześniej zostali zmiażdżeni przez ulewne deszcze, które zabiły prawie 500 osób. Arktyka była świadkiem rekordowego topnienia lodu, co skłoniło naukowców do ostrzeżenia, że ​​ogrzewanie przewyższa nawet najgorsze przewidywania ich własnych modeli klimatycznych; podczas gdy arktyczne pożary spowodowały rekordowe emisje.

Bliżej domu, pieczona większość Europy, z większą liczbą rekordowych fal upałów - Belgia przeżyła najgorętszy tydzień w historii. Przyczyniły się one do powszechnych pożarów lasów na całym kontynencie. Dym jest szczególnie niepożądany podczas pandemii wywołanej przez śmiertelny patogen układu oddechowego. Społeczności w całej Europie również doświadczyły poważnych burz i powodzi. Trudno jest pozostać w domu, gdy dom jest zmyty.

Tej jesieni pokaże, czy UE jest gotowa podjąć działania niezbędne do ochrony osób mieszkających w Europie i na całym świecie przed wieloma kryzysami, przed którymi stoimy - w tym kryzysem klimatycznym.

Minęły zaledwie dwa lata, odkąd IPCC ostrzegł, że do 2030 r. Należy osiągnąć znaczące redukcje emisji, aby uniknąć niszczących i nieodwracalnych skutków wzrostu temperatury przekraczającego 1,5 stopnia; rok po tym, jak przewodnicząca Komisji von der Leyen ujawniła swoje plany dotyczące Europejskiego Zielonego Ładu i dziewięć miesięcy od ogłoszenia przez Parlament Europejski stanu nadzwyczajnego klimatycznego i ekologicznego.

Dotychczasowe znaki nie dodają otuchy. Już widzieliśmy, jak cele Europejskiego Zielonego Ładu zostały zastąpione masowymi ratunkami dla zanieczyszczających branż, z niewielkimi ograniczeniami przeznaczonymi na europejskie fundusze na odzysk paliw kopalnych.

Niedawno opublikowana przez Komisję strategia dotycząca wodoru nie wyklucza dotowania wodoru pochodzącego z paliw kopalnych; a jego Clean Hydrogen Alliance jest karykaturą przejęcia korporacji w stylu Monty Pythona.

Niemniej jednak po tym ogarniętym kryzysem lecie Europa ma szansę sprostać swej rosnącej retoryce, podejmując niezbędne działania szybko i na dużą skalę. Oto, na co należy uważać.

W każdym tygodniu Komisja ma opublikować od dawna opóźnioną propozycję wyższego celu w zakresie emisji gazów cieplarnianych do 2030 r., A przywódcy UE mają osiągnąć porozumienie do końca roku. Jednak prawdopodobny poziom 55% byłby znacznie niższy od naszego sprawiedliwego udziału w globalnych ograniczeniach emisji i globalnego przywództwa, które UE lubi głosić.

Komisja podejmie decyzję, czy włączyć infrastrukturę paliw kopalnych, taką jak terminale LNG, do proponowanej zmiany rozporządzenia w sprawie transeuropejskiej infrastruktury energetycznej.

Musi zdecydować o zaprzestaniu dotacji dla całej infrastruktury paliw kopalnych (co niewiarygodne, nadal jest to kwestia debaty). I musi usunąć europejski przemysł gazu kopalnego z jego centralnej roli w procesie wyboru projektów.

Parlament Europejski zajmie stanowisko w sprawie renowacji budynków w tym miesiącu, przed rozpoczęciem przez Komisję fali renowacji. Tylko ogromne finansowanie w wysokości co najmniej 75 miliardów euro rocznie w postaci zachęt UE może zapewnić neutralny dla klimatu sektor budowlany do 2050 r., Jednocześnie eliminując plagę ubóstwa energetycznego, które gwałtownie wzrosło podczas Covid-19.

To dzięki decyzjom w tych kluczowych kwestiach w następnych miesiącach dowiemy się, czy Europejski Zielony Ład to prawdziwy interes.

Ponieważ pandemia Covid-19 wyczerpała zasoby społeczności, Europejczycy potrzebują naszych przywódców do podjęcia zdecydowanych działań niezbędnych do zapewnienia odporności naszych społeczności nie tylko na ten kryzys, ale także na nadchodzące kryzysy, w tym klimat.

Jednak pomimo pandemii społeczności w całej Europie nadal biorą transformację energetyczną w swoje ręce - dzięki nowym europejskim zasadom demokracji energetycznej, które napędzają efektywność energetyczną i inwestują w lokalną, należącą do społeczności energię odnawialną.

Jest to część rosnącego ruchu oddolnych inicjatyw, które pokazują, że wsparcie UE może działać i powinno inspirować Europę i nas wszystkich do działania.

Źródło: www.euractiv.com