Poniższy tekst pochodzi ze wstępu do skrótu tego programu, a linki umożliające jego pobranie - zarówno skrót, jak i całą wersję - znajdują sie pod materiałem.

Gospodarka niskoemisyjna kojarzona jest głównie z ograniczaniem zanieczyszczeń, zwłaszcza powietrza, oraz ze zdrowszymi i bardziej komfortowymi warunkami do życia. Coraz powszechniejsza jest jednak świadomość, że redukcja gazów cieplarnianych, przede wszystkim dwutlenku węgla, wpływa nie tylko na lokalne warunki życia, lecz także na globalne ocieplenie. Nie dotyczy ono tylko jakichś odległych, mało znanych krajów i zagubionych gdzieś na Pacyfiku wysp. Z ekstremalnymi warunkami pogodowymi, których liczba i skala jest coraz większa, i skutkami postępującego ocieplenia klimatu mamy do czynienia również w Polsce. Nawalne deszcze, huraganowe wiatry, nagłe fale upałów, powodzie, susze zdarzają się przecież i u nas – i to coraz częściej oraz z coraz większą siłą. W całej historii obserwacji klimatycznych w naszym kraju ostatnie 30 lat to najcieplejszy okres. Straty wynikające z ekstremalnych zjawisk atmosferycznych w Polsce w latach 2001–2011 są szacowane na ok. 90 mld zł. Zagrożenie jest więc bardzo poważne i wymaga zdecydowanych działań.

Społeczność międzynarodowa podejmuje starania mające na celu ograniczanie przyczyn tych zmian. Jednym z najważniejszych warunków niezbędnych do odniesienia końcowego sukcesu jest włączenie w proces przeciwdziałania zmianom klimatu społeczności lokalnych. Eksperci podkreślają, że im większy wysiłek będzie poczyniony, aby spowolnić zmiany klimatu, tym mniejsze nakłady pracy i finansów będą potrzebne do przeprowadzenia działań adaptacyjnych do skutków tych zmian.

Mieszkańcy powiatu starogardzkiego mogą przyczynić się do ograniczenia negatywnych zjawisk związanych z ociepleniem klimatu dzięki podjęciu działań na szczeblu lokalnym. Przy okazji mogą czerpać z tego korzyści, takie jak powstanie nowych miejsc pracy i poprawa stanu środowiska. Warto dowiedzieć się, w jaki sposób autorzy programu chcą dojść do tych celów oraz do wielu innych.

Z programem powinni zapoznać się nie tylko ci, którym szczególnie bliskie są sprawy ochrony środowiska, nie tylko przedsiębiorcy, dla których nowy sposób prowadzenia gospodarki będzie stanowił poważne wyzwanie, nie tylko urzędnicy różnych szczebli odpowiedzialni za wdrażanie programów, ale przede wszystkim „zwykli” mieszkańcy powiatu. Wszyscy ci, którzy na co dzień nie interesują się wielką gospodarką i globalnymi problemami świata, a patrzą na niego przez pryzmat własnego gospodarstwa domowego, komfortu życia i zasobności rodziny. Program adresowany jest bowiem przede wszystkim do nich, bo to życie ich oraz ich dzieci i wnuków ma ulec poprawie.

Dobrze zaprogramowane działania na rzecz gospodarki niskoemisyjnej przynoszą nie tylko efekty ekologiczne, lecz stanowią także znaczną szansę dla lokalnej społeczności. Przyczyniają się do mniejszych wydatków za energię, są też impulsem dla gospodarki do zmiany struktury zatrudnienia. Aby to nastąpiło, planowane jest przeprowadzenie transformacji gospodarczej w powiecie, opisanej bardzo szczegółowo w programie, a dotyczącej wielu sfer życie gospodarczego i społecznego.

Do produkcji energii elektrycznej, cieplnej i paliw będą wykorzystane lokalne zasoby odnawialne (wiatr, słońce, woda, biomasa roślinna, w tym leśna i zwierzęca, odpady produkcji rolnej, hodowlanej i przetwórstwa rolno-spożywczego, gaz wysypiskowy i z oczyszczania ścieków oraz odpady z oczyszczalni ścieków, ciepło ziemi i powietrza). Z energii tej będą korzystać gospodarstwa rolne, obiekty turystyczne, budynki mieszkalne, administracji publicznej oraz przedsiębiorstwa produkcyjno-usługowe, a także transport. Planuje się wykorzystanie lokalnych surowców w budownictwie oraz lokalne wykorzystanie odpadów poprodukcyjnych powstających na terenie powiatu jako surowców wtórnych. Zużycie energii będzie ograniczane poprzez termomodernizację budynków, stosowanie energooszczędnych źródeł światła, zaniechanie stosowania energochłonnych technologii w przemyśle oraz optymalizację poboru energii i redukcję jej strat.

Autorzy programu wyliczają działania flagowe, inwestycje, które powinny być zrealizowane w pierwszej kolejności. To niezwykle ciekawa lektura. Wśród tych najważniejszych działań wymienia się m.in. rewitalizację starówki starogardzkiej wraz z wprowadzeniem przyjaznych środowisku rozwiązań w transporcie, postawienie ciągu turbin wiatrowych wzdłuż autostrady oraz drogi nr 22, ewentualnie także wzdłuż linii kolejowej Tczew–Chojnice, czy też powołanie w Starogardzie Gdańskim naukowego centrum lokalnej ochrony klimatu. Zakłada się również, że będzie budowana marka turystyczna Kociewia nie tylko jako regionu o wysokich walorach przyrodniczych i kulturowych, lecz także jako obszaru turystycznego oferującego wypoczynek przy jak najmniejszym obciążeniu środowiska.

Gospodarka niskoemisyjna nie jest obciążeniem, lecz przynosi korzyści: ekonomiczne, społeczne i środowiskowe. Taka gospodarka musi być otwarta na działania innowacyjne, wdrażanie nowych technologii, tworzenie nowych zielonych miejsc pracy, a także zmniejszanie energochłonności. Aby realizacja programu zakończyła się sukcesem, potrzebna jest współpraca wszystkich mieszkańców. Chodzi nie tylko o branie udziału w realizacji poszczególnych punktów programu, ale o monitoring, o aktywność społeczną, a gdy będzie taka potrzeba – o mobilizowanie władz do podejmowania konkretnych działań.

Proponowania skala zmian jest tak wielka, że konieczna jest transformacja poglądów, zachowań i postaw. Trzeba przełamać dystans wobec innowacyjnych rozwiązań. Aby to nastąpiło, niezbędna jest wiedza na temat programu niskoemisyjnej gospodarki na terenie powiatu starogardzkiego, dlatego zachęcamy wszystkich mieszkańców tego regionu do bliższego zapoznania się z nim – z programem, od którego może zależeć jakość ich życia za kilka, kilkanaście lat. Trzeba też pamiętać, że nawet najlepsze opracowanie, najlepsze ekspertyzy trafią na półkę, jeżeli w powiecie nie pojawią się lokalni liderzy, którzy podejmą zaplanowane zadania – którzy będą chcieli rozwijać na przykład energetykę odnawialną, budować jednocześnie lokalne bezpieczeństwo energetyczne i tworzyć nowe miejsca pracy, czy też rozwijać turystykę przyjazną środowisku i klimatowi.