Ustawa zobowiązuje użytkowników energii (oraz w mniejszym stopniu producentów i dystrybutorów) do zwiększenia efektywności energetycznej łącznie o 9% do roku 2016. Obowiązek wymiernych oszczędności nie dotyczy jednak sektora publicznego, pomimo że dyrektywa unijna, którą ustawa ma wdrożyć, wyraźnie mówi o konieczności pełnienia przez administrację publiczną wzorcowej roli w poprawie efektywności energetycznej¹. W opinii władz Polski nie stać na oszczędności, bo są one za drogie! Tymczasem wszystkie przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej Polska mogła zrealizować za darmo, bez nakładów pieniężnych z budżetu, w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego, np. przy wsparciu firm usług energetycznych typu ESCO. 

"Polska działa na swoją niekorzyść. Podczas gdy firmy i obywatele muszą oszczędzać, urzędnicy są zwolnieni z tego obowiązku, dając zły przykład. Szkoda, że państwo widzi tylko wydatki, a nie widzi korzyści z oszczędności energii, które w krótkim czasie spowodują zwrot poniesionych kosztów. W średnim okresie czasu przedsięwzięcia efektywnego wykorzystania energii w sektorze publicznym, to również środek na poprawę sytuacji budżetowej. Działania na rzecz zwiększenia efektywności energetycznej w całej gospodarce, w tym w sektorze publicznym, dałyby oszczędności rzędu 2-3 miliardów złotych w każdym kolejnym roku. Efektywność energetyczna to także najprostszy i najlepszy sposób na osiągnięcie konkurencyjności gospodarki i bezpieczeństwa energetycznego Polski" – mówi Sławomir Pasierb, dyrektor ds. badawczo-rozwojowych w Fundacji na rzecz Efektywnego Wykorzystana Energii, organizacji należącej do Koalicji Klimatycznej.

O skrajnej nieodpowiedzialności polityków przekonany jest również dr hab. Zbigniew M. Karaczun, ekspert Koalicji Klimatycznej, prezes Okręgu Mazowieckiego Polskiego Klubu Ekologicznego: "Polska po raz kolejny strzeliła sobie samobójczego gola. Jedynym z celów prezydencji naszego kraju w Radzie Europejskiej jest zwiększenie zewnętrznego bezpieczeństwa energetycznego Unii Europejskiej. Jak Polska chce przekonać to tego innych członków UE, jeśli sama podejmuje decyzje sprzeczne z europejskim myśleniem o bezpieczeństwie energetycznym? Jak chce przewodzić pracom nad Europejskim Planem Efektywności Energetycznej, jeśli nie robi nic w tym zakresie na poziomie krajowym? Polsce będzie teraz też trudniej przekonywać do utrzymania dotychczasowego modelu funduszy spójności. Kraje sprzeciwiające się temu otrzymały potężny argument – po co marnować pieniądze na nieefektywne inwestycje w Polsce?". 

Przypisy:
1. Dyrektywa unijna (2006/32/WE) nakładająca na państwa członkowskie obowiązek 9% oszczędności energii finalnej do roku 2016 (odniesione do wartości uśrednionej z lata 2001-2005).