Taki szacunek – 6,6 mld m³ biogazu rolniczego rocznie – pochodzi z ekspertyzy przygotowanej dla Ministerstwa Gospodarki przez Grzegorza Wiśniewskiego, prezesa Instytutu Energii Odnawialnej. Założył on, wyliczając tę ilość, że surowiec do biogazowni będą stanowić nie tylko odpady z produkcji rolnej i z przemysłu rolno-spożywczego, ale także rośliny uprawiane specjalnie w tym celu (m.in. kukurydza).

Jeszcze bardziej optymistyczne prognozy przedstawia prof. Jan Popczyk z Politechniki Śląskiej, znany ekspert energetyczny i autor książki pt. "Energetyka rozproszona. Od dominacji energetyki w gospodarce do zrównoważonego rozwoju, od paliw kopalnych do energii odnawialnej i efektywności energetycznej". Według niego gdyby Polska przeznaczyła 1 mln hektarów gruntów pod uprawę roślin energetycznych, służących jako surowiec do biogazowni, mogłaby produkować aż 8 mld m³ biometanu rocznie.

Oficjalne rządowe szacunki są ostrożniejsze. W przyjętym przez Radę Ministrów w 2010 roku dokumencie "Kierunki rozwoju biogazowni rolniczych w Polsce w latach 2010-2020" tzw. potencjał teoretyczny naszego kraju obliczono na 5 mld m³ biogazu rocznie (osiągalny przy równoczesnym wykorzystaniu odpadów z rolnictwa i z przemysłu rolno-spożywczego oraz wprowadzeniu celowych upraw energetycznych na surowiec do biogazowni na powierzchni około 700 tys. ha). Zaś potencjał, oparty tylko na samych odpadach z rolnictwa i z przemysłu rolno-spożywczego, na 1,7 mld m³ biogazu. To jednak wciąż bardzo duże ilości, które pozwoliłyby zaoszczędzić Polsce miliardy złotych na imporcie gazu. Warto je też zestawić z obecnym zużyciem gazu w gospodarstwach domowych na terenach wiejskich w Polsce, które wynosi około 0,5 mld m³ rocznie.

Jacek Krzemiński